داستان شگفت انگیز سنت هدیه دادن در طول تاریخ

داستان هدیه دادن

آیا تابحال کنجکاو بوده اید که بدانید اولین هدیه در کجا و چه زمانی و توسط چه کسی داده شد؟

با ریشه های علمی و تاریخی از هزاران سال پیش، هدیه دادن به بخش مهمی از زندگی ما تبدیل شده است و اساساً در DNA ما ریشه دوانده است.

هدیه دادن ممکن است یکی از قدیمی‌ترین فعالیت‌های بشری باشد که به پیش از تمدن برمی‌گردد و ممکن است به منشاء گونه ما برگردد.

آیین های هدیه دادن در اولین گروه های اجتماعی یافت شده است.

منشأ هدیه دادن را می توان در میان نزدیکترین خویشاوندان ما، شامپانزه ها جستجو کرد، و حتی می توان آن را به عنوان یک منفعت تکاملی در نظر گرفت. به لطف علم مشاهده شده است که شامپانزه های نر به شامپانزه های ماده غذا می دهند که خود نوعی هدیه دادن برای دریافت توجه است.

هدیه دادن در واقع تاریخ بسیار طولانی، متنوع و جذابی دارد.

یقینا هدیه دادن مدت ها قبل از تبدیل شدن به یک تمدن پیشرفته، رفتار رایجی بود.

در فرهنگ غارنشینان بدوی، هدیه دادن نسبتاً رایج بود زیرا برای نشان دادن عشق و محبت نسبت به یکدیگر استفاده می شد.

دانشمندان بر این باورند که در میان انسان‌های اولیه، مردانی که هدیه می‌دادند راحتر می توانستند یک زن را جذب کنند.

رهبران قبایل معمولاً با هدیه دادن چیزی مانند دندان حیوان، پوست درخت یا سنگی منحصر به فرد، افراد را به خاطر کمک هایشان تحسین می کردند.

با توسعه ابزارها، هدایا پیچیده‌تر شدند، به عنوان مثال سوراخ‌هایی روی دندان‌ حیوانات و یا سنگ ها ایجاد می شد تا بتوان آن‌ها را به صورت گردنبندها ساخت و بسیاری از اشیاء دیگر را نیز طراحی کرد.

هدایا در مصر باستان

باستان شناسان شواهد زیادی از هدیه دادن در مطالعات مصر باستان کشف کرده اند. با این حال، بیشتر هدیه ها شامل هدایایی به فرعون های مصری بود.

یکی از مهمترین رسوم هدیه دادن در مصر باستان، هدایایی بود که برای پس از مرگ برای ادامه زندگی و رفاه فرعون ها که گمان می‌رفت در سطح دیگری زنده هستند، داده می شد.

در واقع فراعنه برای پس از مرگ انواع اقلامی را دریافت می کردند که ممکن بود در دنیای زندگی پس از مرگ به آن نیاز داشته باشند.

این نوع سخاوت برای زندگی پس از مرگ به طور گسترده ای از طریق کشف مقبره های خانواده سلطنتی مانند پسر فرعون توت عنخ آمون و دیگران شناخته شده است.

این یک اصل اعتقادی بود که حتی در هنگام مرگ نیز اجساد درگذشتگان حاوی چیزی به نام ba است که به عنوان پیوند معنوی بین زندگی و زندگی پس از مرگ عمل می کرد.

همچنین به فرعون ها در زمان تاج گذاری به دلیل عجین بودن با روح خدایان هدایای افتخاری داده می شد و این روز به نام روز تولد فرعون معروف بود.

مردم عادی، مانند بازرگانان، کشاورزان یا بازرگانان نیز در تبادل هدیه شرکت می کردند.

به منظور شروع یک رابطه جدید یا جشن گرفتن یک رویداد مهم، مرسوم بود که یک شی با ارزش به عنوان هدیه ارائه شود و گیرنده نیز چیزی با ارزش تقریباً برابر برگرداند.

این فرآیند، هدیه دادن متقابل نامیده می شود و جدا از مبادله بود زیرا با انگیزه کسب سود صورت نمی گرفت.

اگرچه ارزش کلی این هدایا به اقتصاد محلی کمک می کرد، اما هدف از آن ایجاد یک جامعه متحدتر بود که اعتماد و وابستگی در اولویت قرار داشتند.

هدایا در یونان و روم باستان

فرهنگ آتن در زمان امپراتوری یونان مملو از ارجاعات و تصاویری از هدیه دادن است.

اودیسه هومر بر اهمیت هدیه دادن در جامعه تأکید می کند.

از جمله وظایف مقدس یونانیان باستان، اصل xenia بود که شهروندان یونانی را از طریق مفهوم مهمان نوازی (ترجمه ای تقریبی از این اصطلاح) پیوند می داد.

عمل هدیه دادن متقابل، در مفهوم xenia گنجانده شد. این وظیفه بود که با هموطنان خود مهربان و سخاوتمند باشیم، نه تنها یونانیان، بلکه تمام بشریت.

تقدیم هدایا به غریبه ها نیرویی برای خیر اجتماعی بود، خواه هدیه مادی باشد یا مانند سرپناه موقت، غیر مادی.

گیرندگان نیز وظایف خود را داشتند: سپاسگزار بودن و آماده شدن برای پاسخگویی اگر روزی میزبان باشند.

رومیان باستان با دادن هدایا بیگانه نبودند، به ویژه در مورد جشن های خدایان، مانند Saturnalia یا جشن خدای زحل.

این جشن سالانه، خدای زحل را در انقلاب نیمه زمستان با دورهمی شادی و چرخیدن همراه با دادن هدایای کوچک به خانواده و دوستان گرامی می داشت.

این دوره مبارک قرن ها قبل از دوران مسیحیت بود و تنها در قرن چهارم پس از میلاد مسیحیت زمانی که مسیحیت دین رسمی امپراتوری روم شد، ممنوع گردید.

برخی از این سنت ها به جشن کریسمس منتقل شد.

هدایای بادیه نشینان

برای هزاران سال، قبایل بادیه نشین از قبل از اوج فرهنگ مصر، یونان و روم در بیابان های عربستان پرسه می زدند. برای این گروه ها تقسیم هدایا بخش مهمی از پیوند اجتماعی بود و هنوز هم هست.

قبل از گسترش اسلام، آداب و رسوم بادیه نشینان پیرامون هدایا برای متحد کردن گروه های خویشاوند با یکدیگر و ایجاد شبکه گسترده ای از روابط بود.

چرخه هدایایی که در آن اقلام باارزش را به قبایل مهمان خود تقدیم می‌کردند و در ازای آن هدایایی ارزشمند دریافت می‌کردند، به بادیه‌نشینان اجازه داد تا سخاوت خود را ابراز کنند.

یک قبیله می تواند نشانه ای از ثروت انباشته خود را به عنوان وسیله ای برای کاهش تنش با قبیله دیگر به اشتراک بگذارد. آن را اخلاق خوب و دیپلماسی خوب در نظر بگیرید.

هدیه دادن در جهان اسلام

بادیه نشینان و همه فرهنگ دور افتاده عرب، با گسترش ایمان مسلمانان به شدت تغییر کردند. اسلام پس از تأسیس در قرن هفتم پس از میلاد در جهان عرب - و سپس، بسیار فراتر از آن - رشد کرد.

حضرت محمد (ص) پیامبر اسلام مکرراً در مورد ارزش هدیه دادن نه تنها برای حفظ ستون اسلامی صدقه (زکات) بلکه در زندگی روزمره نیز صحبت می کردند.

به فرموده پیامبر، پذیرفتن هدیه نه به عنوان صدقه، بلکه به عنوان هدیه ای که حاکی از عشق و آرزوهای خوب است، وظیفه مبارکی است، زیرا باعث تقویت پیوندهای اجتماعی و کمک به تعمیق احساس رفاه می شود.

در احادیث یا روایات اسلامی نقل شده است که حضرت محمد (ص) فرمودند: به یکدیگر هدیه دهید تا یکدیگر را دوست بدارید.

حضرت محمد (ص) تعلیم داد که دریافت یک هدیه به گیرنده آن تعهد می‌دهد که در زمان دیگری هدیه‌ای با ارزش معادل آن را بازگرداند زیرا که این عمل به بخشنده مژده می دهد، بخشش واقعاً یک موهبت است.

آیین های هدیه دادن در فرهنگ های سنتی آسیا و اقیانوسیه

فرهنگ مائوری در جنوب اقیانوس آرام نیز درگیر مبادله هدایا بود، که آنها آن را نه به عنوان اعمال خیریه، بلکه مانند اسلام، عملی شرافت بخش می دانستند. در جامعه آنها این اعتقاد وجود داشت (و هست) که اشیایی که به عنوان هدیه ارائه می شوند روح و جوهر حیاتی هدیه دهنده را تجسم می بخشند و باید توسط گیرنده گرامی داشته شوند.

فرهنگ باستانی ژاپن فرهنگ رسمی هدیه دادن را بر اساس آداب و سنن ایجاد کرد. این فرهنگ که تا امروز گسترش یافته است، بر مناسبت های تشریفاتی مانند تولد، عروسی و جشن های فصلی سالانه تمرکز دارد. در این مواقع، ارائه هدیه که ریشه در تاریخ فرهنگی دارد، مهمتر از خود هدیه می شود.

در چین، جایی که آموزه‌های کنفوسیوس از قرن پنجم پیش از میلاد در آن تأثیر داشته است، هدایا برای حفظ هماهنگی با خانواده و دوستان است.

هدایا به هدیه دهندگان این امکان را می دهد که احترام خود را نسبت به بزرگان و مافوق نشان دهند و در ایجاد روابط تجاری ضروری هستند. همانطور که در ژاپن، آنچه در پشت هدیه وجود دارد (به عنوان مثال، احترام، تعهد، تحسین) مهمتر از ارزش آن است.

بومیان آمریکا و رسم potlatch

قبایل بومی آمریکا، به ویژه آنهایی که در منطقه شمال غربی اقیانوس آرام هستند، این ایده را که ارزش دارایی‌ها زودگذر است تا حدی با سنتی بسیار شگفت‌انگیز فهمیده بودند.

آن‌ها قرن‌ها درگیر آیینی بوده‌اند که آن را پات‌شاتل، یا به شکل آمریکایی‌شده، potlatch یا جشن عمومی می‌نامند.

در این مراسم سنتی مبادله و حتی سوزاندن ثروت بخشی از یک جشن تشریفاتی بود که در آن دو یا چند قبیله شرکت داشتند که در آن رقابت برای نشان دادن اینکه چه کسی به اندازه کافی ثروتمند است که بخش قابل توجهی از ثروت انباشته خود را ببخشد یا نابود کند بود.

رویداد مرکزی potlatch تبادل آیینی هدایا و همچنین آتش زدن سایر اقلام ارزشمند بود.

اقلام برای هدیه شامل اسب، برده، پتو، وسایل تزئینی، سلاح گرم و سایر اشیاء قیمتی بود.

آتش سوزی اقلام بزرگترین لحظه بود و افراد قبیله و رهبران آنها تا آنجا که می توانستند اشیاء با ارزش را به آتش می کشیدند. این لحظه تعیین‌کننده بود - قبیله‌ای که بیشتر از بین برد، بیشترین اعتبار و قدرت را به دست می آورد.

دادن و دریافت هدیه در اروپا و ایالات متحده

در اروپا، با گسترش امپراتوری مقدس روم در سال‌های اولیه عصر مسیحیت، سنت‌های روم همراه با آن رواج یافتند.

با ورود اروپاییان به دین مسیحیت، جشن‌های فصل کریسمس (که جنبه‌هایی از آن از Saturnalia یا جشن خدای زحل رومی پیش از مسیحیت نشأت می‌گرفت) گسترده شد.

سنت نیکلاس متعلق به قرن چهارم، یک شخصیت تاریخی است که هدایایی را نه به عنوان صدقه، بلکه به عنوان یک برکت به کودکان می داد.

این حرکت مقدس جذابیت آشکاری داشت، و پس از اصلاحات پروتستانی، هدیه دادن به کودکان متمرکز شد.

آداب و رسوم پیرامون نقش اصلی کودکان به عنوان دریافت کنندگان هدیه کریسمس در قرن نوزدهم به ایالات متحده گسترش یافت.

هدیه دادن هنوز بخشی از فرهنگ روزمره ما است و به عنوان وسیله ای برای ارتباط و قدردانی عمل می کند. هر زمان که تولدها و تعطیلات را جشن می گیرید، آرزوی موفقیت و بهترین آرزوها را دارید، عشق و محبت نشان می دهید، یا فقط تشکر می کنید، می توانید در اپال گیفت نوع مناسبی را برای هدیه دادن به کسی به هر دلیل یا مناسبتی بیابید. .